ترکیب ابرها عموما یکسان است، اما چیزی که باعث متفاوت بودن شکل ابرها می شود، نتیجه شدت و سرعت فرآیند تراکمی است که منجر به تشکیل ابر می گردد. بر این اساس از لحاظ کلی دو نوع ابر قابل مشاهده است.
1- ابرهای کومه ای(Cumuliform )
2 - ابرهای پوشنی (Stratiform)
حرکت ناگهانی و سریع به سوی بالا و گرمای سطحی؛ ابرهای کومه ای را ایجاد می کند. اما حرکت آهسته و تدریجی هوای مرطوب به سوی بالا باعث تشکیل ابرهای پوشنی می گردد.
ابرهای کومه ای(Cumuliform )
این دسته از ابرها معمولاً بصورت قطعات مجزا و منفرد در آسمان دیده می شوند و توسط قسمتهای بدون ابر؛ قطعات آن از هم جدا می گردند.
رنگ این ابرها در قسمت فوقانی شفاف و سفید رنگ و در قسمتهای تحتانی خاکستری می باشد.
این ابرها قابلیت پوشش آسمان تا هفت هشتم را دارا می باشند.
ریزش این ابرها بصورت رگباری می باشد.
ابرهای کومه ای شامل ابرهای: کومه ای، کومه ای پاره پاره کومه ای بارا و فرازکومه ای و پرساکومه ای می باشد که بترتیب در طبقه پایین و متوسط و بالا وجود دارند.
ابرهای پوشنی (Stratiform)
این دسته از ابرها به صورت لایه ها یا ورقه های یکدست وگسترده آسمان را می پوشانند و قابلیت پوشش آسمان تا هشت هشتم را دارا می باشند. رنگ این ابرها تیره و کدر و هرچه ضخامت آنها بیشتر باشد، تیرگی آنها بیشتر خواهد گردید.
بارندگی ازاین گونه ابرها بصورت یکنواخت ، متناوب یا مداوم می باشد.
ابرهای پوشنی شامل ابرهای: پوشنی، پوشنی پاره پاره،- فرازپوشنی و باراپوشنی-پرسا و و پرساپوشنی می باشند که در طبقه پایین-متوسط و بالا وجود دارند.
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ، و با استفاده از طراحان گرافیک است چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است